- bihüdud
- f. və ə. ucsuz-bucaqsız, nəhayətsiz, hüdudsuz
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
bihüdud — sif. <fars. bi. . . və ər. hüdud> Hüdudsuz, nəhayətsiz, ucsuz bucaqsız. Dəryayi bihüdud idi çərxi zümürrüdin; Könlüm misalı mövczənü biqərar idi. M. H.. // Hədsiz, son dərəcə. İstəyir məxluq ona təzim qılsın, bihüdud; Saxlasın hər ehtiramın … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti